కృష్ణ శతకం గురించి:
ఆంధ్రదేశం లో కృష్ణ శతకం ఎంతో ప్రాచుర్యం పొందింది. దీనిని నరసింహ కవి రచించాడు.
శతకం:
శ్రీ రుక్మిణీశ కేశవ
నారద సంగీత లోల నగధర శౌరీ
ద్వారక నిలయ జనార్ధన
కారుణ్యము తోడ మమ్ము గావుము కృష్ణా||1||
నీవే తల్లివి దండ్రివి
నీవే నా తోడునీడ నీవే సఖుడౌ
నీవే గురుడవు దైవము
నీవే నా పతియు గతియు నిజముగ కృష్ణా||2||
నారాయణ పరమేశ్వర
ధారాధర నీలదేహ దానవ వైరీ
క్షీదాబ్ధిశయన యదుకుల
వీరా ననుగావు కరుణ వెలయగ కృష్ణా||3||
హరి యను రెండక్షరములు
హరియించును పాతకముల నంబుజనాభా
హరి నీ నామ మహాత్మ్యము
హరి హరి పొగడంగ వశమె హరి శ్రీకృష్ణా||4||
క్రూరాత్ముడజామీళుఁడు
నారాయణ యనుచు నాత్మనందను బిలువన్
ఏ రీతి నేలుకొంటివి
యేరీ నీసాటి వేల్పు లెందును కృష్ణా||5||
చిలుక నొక రమణి ముద్దులు
చిలుకను శ్రీరామయనుచు శ్రీపతి పేరుం
బిలిచిన మోక్షము నిచ్చితివి
వలరగ మిము దలఁచు జనులకరుదా కృష్ణా||6||
అకౄరవరద! మాధవ!
చక్రాయుధ! ఖడ్గపాణి! శార్జ్గ్ని! ముకుందా!
శక్రాది దివిజ సన్నుత!
శుక్రార్చిత! నన్ను గరుణ జూడుము కృష్ణా!||7||
నందుని ముద్దుల పట్టిని
మందరగిరిధరుని హరిని మాధవు విష్ణున్
సుందరరూపుని మునిగణ
వందితు నిను దలంతు భక్తవత్సల! కృష్ణా!||8||
ఓ కారుణ్య పయోనిధీ!
నా కాధారంబ వగుచు నయముగ బ్రోవన్
నాకేల ఇతర చింతలు
నాకాధిప వినుత! లోకనాయక కృష్ణా!||9||
వేదంబులు గననేరని
యాది పరబ్రహ్మమూర్తి యనఘ! మురారీ;
నా దిక్కు జూచి కావుము
నీ దిక్కే నమ్మినాను నిజముగ కృష్ణా!||10||
పదునాలుగు భువనంబులు
కుదురుగ నీ కుక్షి నిల్పుకుని నేర్పరివై
విదితంబుగ నా దేవకి
యుదరములో నెట్టు లొదిగి యుంటివి కృష్ణా! ||11||
అష్టమి రోహిణి ప్రొద్దున
నష్టమ గర్భమునఁ బుట్టి యా దేవకికిన్
దుష్టునిఁ గంసు వధింపవె
సృష్టి ప్రతిపాలనంబు సేయఁగ కృష్ణా! ||12||
అల్ల జగన్నాథుకు రే
పల్లియ క్రీడార్థ మయ్యెఁ బరమాత్మునకున్
గొల్ల సతి యా యశోదయుఁ
తల్లియునై చన్నుఁ గుడిపెఁ దనరగ కృష్ణా! ||13||
అందెలు గజెలు మ్రోయఁగఁ
జిందులు ద్రొక్కుచును వేడ్క చెలువారంగా
నందునిసతి యా గోపిక
ముందఱ నాడుదువు మిగుల ముఱియుచు కృష్ణా! ||14||
హరిచందనంబు మేనునఁ
గర మొప్పెడు హస్తములను గంకణరవముల్
ఉరమున రత్నము మెఱయఁగ
పరఁగితివో నీవు బాలప్రాయము కృష్ణా ||15||
పాణి తలంబున వెన్నయు
వేణీమూలంబునందు వెలయఁగఁ బింఛం
బాణీముత్యము ముక్కున
జాణువునై దాల్తు శేషశాయివి కృష్ణా! ||16||
మడుఁగుకుఁ జని కాళింగుని
పడగలపై భరతశాస్త్ర పద్ధతి వెలయం
గడు వేడుకతో నాడెడు
నడుగులు నే మదిని దాల్తు నచ్యుత! కృష్ణా! ||17||
బృందావనమున బ్రహ్మా
నందార్భకమూర్తి వేణు నాదము నీవున్
మందార మూలమున గో
విందా! పూరింతు వౌర! వేడుక కృష్ణా! ||18||
వారిజనేత్రలు యమునా
వారిని జలకంబు లాడ వచ్చిన నీవుం
జీరలు మ్రుచిలి తెచ్చితి
నేరుపురా యిదియు నీకు నీతియె కృష్ణా! ||19||
దేవేంద్రుఁ డలుకతోడను
వావిరిగా ఱాళ్లవాన వడిఁ గురియింపన్
గోవర్థనగిరి యెత్తితి
గోవుల గోపకులఁ గాచు కొరకై కృష్ణా! ||20||
అండజవాహన! విను బ్ర
హ్మాండంబుల బంతులట్ల యాడెడు నీవున్
గొండల నెత్తితి వందురు
కొండికపని గాక దొడ్డ కొండా! కృష్ణా! ||21||
అంసాలంబితకుండల!
కంసాంతక! నీవు ద్వారకాపురిలోనన్
సంసారిరీతి నుంటివి.
సంసాదిక వైరి! సత్ప్రశంసిత! కృష్ణా! ||22||
పదియాఱు వేల నూర్వురు
సుదతులు నెనమండ్రు నీకు సొంపుగ భార్యల్
విదితంబుగ బహురూపుల
వదలక భోగింతు వౌర! వసుధను కృష్ణా! ||23||
అంగన పసుపున దోవతి
కొంగున నటుకులను ముడిచి కొనివచ్చిన యా
సంగతి విని దయ నొసఁగితి
రంగుగ సంపదలు లోక రక్షక కృష్ణా! ||24||
హా వసుదేవకుమారక!
కావుము నా మానమనుచుఁ గామిని వేఁడన్
ఆ వనజాక్షికి నిచ్చితి
శ్రీవర! యక్షయ మటంచుఁ జీరలు కృష్ణా! ||25||
శుభ్ర మగు పాంచజన్యము
నభ్రంకషపగిది మ్రోవ నాహవ భూమిన్
విభ్రము లగు దనుజసుతా
గర్భంబులు పగులఁజేయు ఘనుఁడవు కృష్ణా! ||26||
జయమును విజయున కీయవె
హయముల ములుగోల మోపి యదలించి మహా
రయమున ఱొప్పవె తేరును
భయమున రిపుసేన విఱిగి పాఱగ! కృష్ణా! ||27||
దుర్జనులగు నృపసంఘము
నిర్జింపఁగ వలసి నీవు నిఖిలాధారా!
దుర్జనుల సంహరింపను
నర్జునునకుఁ బ్రేమ సారథైతివి కృష్ణా! ||28||
శక్రసుతుఁ గారుకొఱకై
చక్రముఁ జేఁబట్టి భీష్ముఁ జంపఁగఁ జను నీ
విక్రమ మేమని పొగడుదు
నక్రగ్రహ! సర్వలోక నాయక కృష్ణా! ||29||
దివిజేంద్రసుతునిఁ జంపియు
రవిసుతు రక్షించినావు రఘురాముఁడవై
దివిజేంద్ర సుతుని గాచియు
రవిసుతుఁ బరిమార్చి తౌర! రణమున కృష్ణా! ||30||
దూర్భర బాణము రాఁగా
గర్భములోనుండి యభవ! గావుమటన్నన్
నిర్భర కృప రక్షించితి
వర్భకు నభిమన్యుసుతుని నచ్యుత కృష్ణా! ||31||
గిరులందు మేరు వౌదువు
సురలందున నింద్రుఁడౌదు చుక్కలలోనన్
బరమాత్మ! చంద్రుఁడౌదువు,
నరులందున నృపతివౌదు నయముగ కృష్ణా! ||32||
చుక్కల నెన్నగ వచ్చును
గ్రక్కున భూ రేణువులను గణుతింపనగున్
జొక్కపు నీ గుణజాలము
నక్కజ మగు లెక్కబెట్ట నజునకు కృష్ణా! ||33||
కుక్షిని నఖిల జగంబులు
నిక్షేపముఁజేసి ప్రళయ నీరధి నడుమన్
రక్షక! వటపత్రముపై
దక్షతఁ బవళించినట్టి ధన్యుఁడ కృష్ణా! ||34||
విశ్వోత్పత్తికి బ్రహ్మవు
విశ్వము రక్షింపఁదలఁచి విష్ణుఁడ వనగా
విశ్వముఁ జెఱుపను హరుఁడవు
విశ్వాత్మక! నీవె యగుచు వెలయుదు కృష్ణా! ||35||
అగణిత వైభవ! కేశవ!
నగధర! వనమాలి! యాది నారాయణ! యో
భగవంతుఁడ! శ్రీమంతుఁడ!
జగదీశ్వర! శరణు శరణు శరణము కృష్ణా! ||36||
మగమీనమవై జలనిధిఁ
జగతుని సోమకుని జంపి పద్మభవునకున్
నిగమములు దెచ్చియిచ్చితి
సుగుణాకర! మమ్ముఁ గరుణఁ జూడుము! కృష్ణా! ||37||
అందఱు సురలును దనుజులు
పొందుగ క్షిరాబ్ధిఁ దరుప పొలుపున నీ వా
నందంబగు కూర్మమవై
మందరగిరి యెత్తితౌర! మాధవ కృష్ణా! ||38||
ఆదివరాహుఁడ వయి నీ
వా దనుజు హిరణ్య నేత్రు హతుఁ జేసి తగన్
మోదమున సురలు పొగడఁగ
మేదిని వడి గొడుగు నెత్తి మెరసితి కృష్ణా! ||39||
కెరలి యఱచేతఁ గంబము
నదురుగ వేయుటయు వెడలి యసురేశ్వరునిన్
ఉరమును జీరి వధించితి
నరహరి రూపావతార! నగధర కృష్ణా! ||40||
వడుగవువై మూడడుగుల
నడిగితివౌ బలిని బళిర యఖిల జగంబుల్
దొడిగితివి నీదు మేనున
గడుచిత్రము నీ చరిత్ర ఘనుఁడవు కృష్ణా! ||41||
ఇరువదొకమాఱు నృపతుల
శిరములు ఖండించితౌర! చేగొడ్డంటన్
ధరఁ గశ్యపునకు నిచ్చియు
బరఁగవె జమదగ్ని రామ భద్రుఁడ కృష్ణా! ||42||
దశకంఠుని బరిమార్చియు
గుశలముతో సీతఁదెచ్చి కొనియు నయోధ్యన్
విశదముగఁగీర్తినేలిన
దశరథ రామావతార! ధన్యుఁడ కృష్ణా! ||43||
ఘనులగు ధేనుకముష్టిక
దనుజులఁ జెండాడితౌర తగ భుజశక్తిఁ
అనఘాత్మ! రేవతీపతి
యనఁగా బలరామమూర్తి వైతివి కృష్ణా! ||44||
త్రిపురాసుర భార్యల నతి
నిపుణతతో వ్రతముచేత నిలిపితి కీర్తుల్
కృపగల రాజవు బళిరే
కపటపు బుద్ధావతార ఘనుఁడవు కృష్ణా! ||45||
వలపుల తేజీ నెక్కియు
నిలపై ధర్మంబు నిలువ హీనులఁ ద్రుంపన్
గలియుగము తుదిని వేడుక
కలికివి గానున్న లోక కర్తవు కృష్ణా! ||46||
వనజాక్ష! భక్తవత్సల
ఘనులగు త్రైమూర్తులందుఁ గరుణానిధివై
కన నీ సద్గుణజాలము
సనకాది మునీంద్రు లెన్నఁ జాలరు కృష్ణా! ||47||
అపరాథ సహస్రంబుల
నపరిమితములైన యఘము లనిశము నేనున్
గపటాత్ముఁడనై చేసితిఁ
జపలుని ననుఁగావు శేషశాయివి కృష్ణా! ||48||
నరపశువ మూడచిత్తుఁడ
దురితారంభుఁడను మిగుల దోషగుఁడను నీ
గుఱు తెఱుఁగ నెంతవాఁడను
హరి నీవే ప్రాపు దాపు నౌదువు కృష్ణా! ||49||
పరనారీ ముఖపద్మము
గురుతుఁగ గుచకుంభములను గొప్పును నడుమున్
అరయంగనె మోహింతురు
నిరతిని నిను భక్తిఁ గొల్వ నేరరు కృష్ణా! ||50||
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి