దిగంబర కవిత

సామాజిక సాహిత్య రంగాల్లో ఏర్పడ్డ స్తబ్దతను బద్దలుగోట్టే ఉద్దేశ్యంతో దిగంబర కవులు ఆవిర్భవించారు.పాత వ్యవస్తలోని అనేక విలువలను వీరు ప్రశ్నించారు .౧౯౬౫(1965)లో ప్రారంబమయి ౧౯౬౮(1968)వరకు మూడేళ్ళపాటు చెలరేగిన వీరి తిరుగుబాటు తెలుగు సాహిత్యరంగంలో సంచలనం కలిగించింది.


ఆరుగురు యువకులు ఒకచోట చేరి విచిత్రమైన కలం పేర్లతో దిగంబరకవిత్వాన్ని ఔద్దత్యంతో వెలువరించారు.అవి

౧.నగ్నముని-(కేశవరావు)
౨.నికిలేశ్వర్-(యాదగిరిరెడ్డి)
౩.చెరబండరాజు-(బద్దం భాస్కర్రెడ్డి)
౪.మహాస్వప్న-(కమ్మిశెట్టి వెంకటేశ్వరరావు)
౫.జ్వలాముకి-(వీరరాగవాచార్యులు)
౬.భైరవయ్య-(మన్మోహన్ సహాయ్)


"ఈదేశంలో ,ఈ భూగోళంలో ఉపిరిపీల్చే ప్రతిమనిషి కోసం తపనపడి,భాదను చూసి వెక్కి వెక్కి ఏడ్చి ,పిచ్చేత్తి ప్రవచించిన కవిత్వం అని తమ కవిత్వ హేతువును గురించి చెప్పుకున్నారు.జీవచ్చవాలుగా బ్రతుకుతున్న ప్రజలను కోప్పడి,తిట్టి,భయపెట్టి,జుగుప్స కలిగించిన కవిత్వం దిగంబర కవులది.రాసింది వచన కవిత అయినా వీరు తమ కవితలను 'దిక్' అని పిలిచారు.దిగంబరశకం అనే కాలమానాన్ని కూడా ప్రకటించారు.సంవత్సరాలు,ఋతువుల పేర్లుమార్చారు.ముడుసంపుటాలు మాత్రమే వెలువరించి ముడేల్లలోనే దిగంబరశకం ముగిసింది.


నేటి సమాజంలో దుర్భర పరిస్థితులకు కారణమనుకున్న అందరిని దిగంబర కవులు తిట్టారు.స్వేచ్చా మానవుడి కోసం తపిస్తున్నామన్నారు.నేటి సమాజం కుష్టు వ్యవస్థగా మారిందని దీన్ని నాశనం చేయ్యాలనేకాకుండా 'ఏ ఆచ్చాదనకి తలోగ్గని ,ఏ భయాలకి లొంగని నిరంతర సజీవ మానవుని కోసం ఎలుగెత్తి పిలుస్తున్నాం'అన్నారు.


నగ్నముని రచించిన 'తోడవిరిగిన తరం'లో నిజం రెజర్ లాంటిది.అది సీజర్ని క్షమించదు.'అని హెచ్చరించాడు .చెరబండరాజు 'ఆకాశం వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తోంది'అనే కవితలో.


"పుడమి తల్లి చల్లని గుండెను
పాయలు పాయలుగా చీల్చుకొని
కాల్వాలయి ఎవరిదో
ఏ తరం కన్నీరో
గలగల సుళ్ళు తిరిగి
మెల్లమెల్లగా పారుతుంది" అని వరదనీ వర్ణించాడు.


మహాస్వప్న 'మేం మనుషులం కాదు ఇంకేదో పేరుంది మాకు'అంటూ బాపు!మోసపోలేదు కదా నువ్వు'అని గాంధీని సంబోదిస్తూ భాద పడతారు.


"అన్నా ! భయపడకు
కరువు భత్యం పెరుగుతుంది.
కొండచిలువ నోట్లోకి ఈగపిల్ల దూకుతుంది ' అంటూ ప్రభుత్వాన్ని నమ్మిమోసపోవద్దని బైరవయ్య హెచ్చరించారు. రాచమల్లు రామచంద్రారెడ్డి వీరిని అరిషడ్వర్గాలతో పోల్చారు.౧౯౭౦(1970)లో విప్లవ రచయితల సంఘంలో చేరారు.వీరి సంస్థాపన తర్వాత దిగంబర కవిత్వం అంతరించిన్నట్లు భావించవచ్చు.